بین کارمندی که هر روز صبح با انگیزه و اشتیاق در محل کار حاضر می‌شود و کارمندی که درگیر بی‌انگیزگی و کار اجباری است، تفاوت بسیاری وجود دارد. کارمندان باید انگیزه کافی داشته باشند تا به رشد شرکت خود کمک کنند.

یکی از مسئولیت‌های مدیران انگیزه‌دادن به کارمندانشان است، اما برخی از کارفرمایان متوجه اهمیت این مسئله نیستند و حتی ممکن است ناخواسته انگیزه کارمندان را از بین ببرند. در این مقاله، مهم‌ترین کارهایی را نام می‌بریم که انگیزه کارکنان را از بین می‌برند.

۱. تنبیه کارمندان و بی‌توجهی به تشویق آنها:
گاهی در سازمان تنبیه وجود دارد و کارمندان می‌دانند اگر کارشان را درست انجام ندهند توبیخ می‌شوند، اما خبری از برنامه‌های تشویقی نیست. برای مسئولان سازمان اهمیت ندارد که کارمندان چقدر کارشان را خوب انجام داده‌اند و هرچقدر هم که کارشان عالی باشد، نه بهشان پاداش می‌دهند و نه ازشان قدردانی می‌کنند. آنها معتقدند خوب انجام‌دادن کارها وظیفه کارمندان است. در این حالت، کارمندان به‌مرور انگیزه‌ خود را از دست می‌دهند و برای بهترشدن تلاش نمی‌کنند.

۲. محدودکردن کارمندان:
بعضی مدیران برای دستیابی به اهداف خودشان تلاش می‌کنند کارمندان را بی‌اطلاع نگه دارند. آنها معتقدند کارمندان فقط باید وظیفه‌ای را انجام بدهند که به آنها محول شده است و حق تصمیم‌گیری یا سؤال‌کردن ندارند. این دسته از مدیران معمولا اجازه نمی‌دهند کارمندان از وقایع داخل سازمان، سیاست‌ها و راهبردها باخبر شوند. ساده‌تر بگوییم، آنها سازمان را مثل دیکتاتورها مدیریت می‌کنند.

۳. ارائه‌نکردن دلیل کار:
برای اینکه کارمندان انگیزه داشته باشند، باید دلیل و اهمیت کارشان را بدانند. باید متوجه باشند که کارشان برای تیم و سازمان چه نتیجه‌ای دارد. زمانی که موفقیتی در سازمان به دست می‌آید، تمام کارمندانی که در رسیدن به این موفقیت نقش داشته‌اند، مثل وقتی خودشان به هدفی دست پیدا کرده‌ باشند، خوشحال خواهند شد.

۴. رفتارهای ضدونقیض و بی‌مسئولیتی مدیر:
مدیر الگوی کارمندان و اولین فردی است که می‌تواند به آنها انگیزه بدهد. وقتی مدیر سازمان حرفش با عملش یکی نباشد و رفتارهای نادرستی بکند، انگیزه کارمندان از بین می‌رود.

۵. تبعیض قائل‌شدن:
هیچ‌چیز به‌اندازه تبعیض در محل کار و مدیری که درگیر بازی تبعیض شده باشد انگیزه کارمندان را از بین نمی‌برد. احساس عدالت و امنیت جزو نیازهای اولیه کارمندان است.

۶. نادیده‌گرفتن کارمندان مشکل‌ساز:
برخی از کارمندان رفتارهایی می‌کنند که محیط کار را ناخوشایند می‌کند، مثلا ممکن است همیشه در حال انتقاد و شایعه‌پراکنی در محیط کار باشند و به هر دلیلی انرژی منفی به سایر کارمندان بدهند. اگر مدیر با این کارمندان برخورد نکند، آنها به رفتارشان ادامه می‌دهند و در نهایت سایر کارمندان هم انگیزه‌شان را از دست می‌دهند و مثل آنها می‌شوند.

۷. بی‌اعتمادی مدیر:
بر اساس آمار، وقتی مدیران به کارمندانشان اعتماد می‌کنند و این موضوع را نشان می‌دهند، استرس آنها ۷۴درصد کمتر می‌شود، بهره‌وری‌شان ۵۰درصد افزایش می‌یابد و فرسودگی‌شان تا ۴۰درصد کم می‌شود. در مقابل زمانی که مدیران به کارمندان بی‌اعتماد هستند، فضای سازمان ناامیدکننده می‌شود.

۸. نتیجه‌گرایی مدیر و درگیری همیشگی با آمار و ارقام

افزایش درآمد، تولید و دستیابی به اهداف مادی سازمان اهمیت بسیاری دارند و باید به آنها توجه شود، اما افرادی که فقط روی این موضوع متمرکز هستند، فقط نیمی از وظایف مدیریتشان را انجام می‌دهند. کارمندان انسان‌هایی با ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری منحصربه‌فرد هستند، بنابراین لازم است مدیران گاهی چشم از اعداد و ارقام و آمار رشد بردارند، از دفتر کارشان خارج شوند و با کارمندان وقت بگذرانند، حرفشان را بشنوند و با آنها ارتباط برقرار کنند؛ حتی گاهی می‌توان برای تقویت انگیزه کارمندان برنامه‌ای برای تفریح خارج از سازمان چید.

۹. توجه‌نکردن به چشم‌انداز بلندمدت

برخی از مدیران بیش از حد درگیر وظایف روزمره می‌شوند و چشم‌انداز بلندمدت سازمان را فراموش می‌کنند. همه اقدامات روزمره سازمان باید در راستای رسیدن به هدفی بزرگ‌تر انجام شوند و مدیر و کارمندان باید نگاهی هم به چشم‌انداز بزرگ‌تر داشته باشند. دیدگاه محدود به کارهای امروز، فردا، هفته بعد و نهایتا ماه بعد کارکنان را دچار روزمرگی می‌کند و انگیزه آنها را از بین می‌برد.

کلام آخر

در این مقاله رفتارهای اشتباهی را بررسی کردیم که سبب دلسردی و بی‌انگیزگی کارکنان می‌شوند. انگیزه‌دادن به کارمندان به چیزی بیشتر از خدمات حمل‌ونقل یا ناهار رایگان نیاز دارد. گاهی اوقات حتی لازم نیست برای انگیزه‌دادن هزینه‌ای کنید؛ همین‌ که از کارکنان قدردانی کنید یا دستیابی به اهداف و پیشرفتشان را یادآور شوید، به آنها انگیزه داده‌اید.

بسیاری از مدیران تصور می‌کنند اقدامات لازم برای انگیزه‌بخشی به کارمندان را انجام می‌دهند، اما اقداماتشان هیچ تأثیری ندارند. برخی از آنها هم تصور می‌کنند دست‌کم کاری انجام نمی‌دهند که انگیزه کارمندان را کاهش دهد، اما اگر رفتارهایشان را زیر ذره‌بین روان‌شناسی انگیزه بگذارند، متوجه اشتباهاتشان می‌شوند.